Genezy powstania reduty należy doszukiwać się w wydarzeniach z walk w 1807 roku. Wtedy to podczas przygotowań do wojny z Francuzami, w miejscu, gdzie dziś stoi reduta, zbudowano lekką fortyfikację polową – tzw. przyczółek mostowy (Salinen Brűckenkopf).
Leżał on nieopodal tężni solankowych, stąd pierwszy człon niemieckiej nazwy. Przyczółek wzniesiono na przedpolu mostu solnego, którego ochronie miał on służyć. Jednakże w ostatnich dniach walk (1-2 lipca 1807 r.) miejsce to zostało zdobyte z marszu, bez żadnego wysiłku. Po obronie twierdzy w 1807 roku, podczas której o mały włos nie zdobyto miasta, wyciągnięto pewne wnioski co do dalszego istnienia twierdzy i rozpoczęto jej modernizację. Większość prac wykonano w latach 1832-1836.